Το Ρωσικό Τεριέ είναι ένα από τα καλύτερα στρατιωτικά σκυλιά στην ιστορία, έτσι ακριβώς όπως είχε εκτραφεί να είναι.
Στην σκυλίσια κουλτούρα, ένα μαύρο Ρωσικό, δεν είναι για ένα κοκτέιλ μετά το δείπνο. Και ένα μαύρο Ρωσικό Τεριέ δεν είναι ένα Τεριέ. Είναι μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Ρωσίας στην κυνοτροφία και το αποτέλεσμα μιας συντονισμένης προσπάθειας για να δημιουργήσουν το υπέρτατο στρατιωτικό σκυλί.
Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ρωσικό Στρατιωτικό Συμβούλιο έδωσε οδηγία ότι τα σκυλιά θα πρέπει να εκτρέφονται και να εκπαιδεύονται από όλους τους κλάδους του στρατού του. Οι σκύλοι επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν σε μια ποικιλία στρατιωτικών σκοπών, όπως σκυλιά φρουράς, ανιχνευτές ναρκών, και αγγελιοφόροι.
Πολλοί από τους στρατιωτικούς σκύλους σκοτώθηκαν στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Κεντρική Στρατιωτική Σχολή Σκύλων Εργασίας, περισσότερο γνωστή σήμερα ως ο Κυνοτροφικός Ερυθρός Αστέρας, ανατέθηκε η αποστολή της δημιουργίας ενός καλύτερου στρατιωτικού σκυλιού.
Ο Κυνοτροφικός Ερυθρός Αστέρας προσπάθησε αρχικά με τα Schnauzer Γίγας, τα Airedale Τεριέ, τα Γερμανικά Ποιμενικά, τα Ποιμενικά της Ανατολικής Ευρώπης, τα σκυλια της Νέας Γής, τα σκυλιά Νερού της Μόσχας, και τα Ovcharkas του Καυκάσου.
Τελικά διασταύρωσαν Schnauzer Γίγας με Airedale Τεριέ, και Schnauzer Γίγας με Rottweiler. Στη συνέχεια διασταύρωσαν τα αποτελέσματα αυτών των δύο διασταυρώσεων, και συνέχισαν την εκτροφή μέσα από αυτά τα αποτελέσματα.
Ο σκύλος με τη μεγαλύτερη επιρροή ήταν ένας Schnauzer Γίγας που ονομάζεται Roy, ο οποίος θεωρείται από μερικούς το θεμέλιο της φυλής.
Οι ειδικοί διαφωνούν όμως για την ακριβή χρονική γένεση της φυλής. Αυτό οδήγησε σε μια εκτεταμένη έρευνα από έναν κυνοτρόφο, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν σε μια σειρά τριών-τευχών με τίτλο «Η Δημιουργία του Μαύρου Ρωσικού Τεριέ.
Η νέα φυλή αρχικά ονομαζόταν Μαύρο Τεριέ.
Παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο κοινό το 1955.
Η φυλή αναπαρήχθη αποκλειστικά από τον κρατικό Κυνοτροφικό Ερυθρό Αστέρα μέχρι το 1957.
Στη δεκαετία του 1970, η φυλή άρχισε να αποστέλλετε σε διάφορα μέρη της Ευρώπης.
Έγινε επίσημη φυλή στη Ρωσία το 1981.
Αναγνωρίστηκε από την Διεθνή Ομοσπονδία Κυνολογίας (Fédération Internationale Cynologique (FCI)) το 1983, με ένα πρότυπο FCI που εγκρίθηκε το 1996.
Το όνομα άλλαξε σε Μαύρο Ρωσικό Τεριέ (ΜΡT) το 1992.
Τα πρώτα ΜΡΤ πήγαν στην Αμερική τη δεκαετία του 1990.
Το 2004, τα ΜΡΤ έγιναν μέλος του Αμερικάνικου Ομίλου Κυνοτροφείων Σκύλων Εργασίας.
Το Μαύρο Ρωσικό είναι επίσης γνωστό ως το σκυλί του Στάλιν. Άλλα ονόματα που του έχουν δοθεί είναι Ρωσική Πέρλα, Tchiorny Τεριέ, Chornyi, Svart Τεριέ, Terrier Noir Russe, Ρωσική Αρκούδα Schnauzer, Sort Russisk Tεριέ, Blackie, Tεριέ Ruso Negro, και Czarny Terier Rosyjski.
Τα σκυλιά χρησιμοποιήθηκαν στις συνοριακές περιπολίες, στην ανίχνευση ναρκών και εκρηκτικών, καθώς και στην έρευνα και διάσωση.
Υπηρέτησαν σε σοβιετικές αποστολές σε Αφγανιστάν και Βοσνία.
Η ουρά ήταν παραδοσιακά κομμένη για στρατιωτικούς σκύλους, καθώς αποτελλούσε μειονέκτημα στην περίπτωση που την άρπαζε ο εχθρός.
Το Μαύρο Ρωσικό Τεριέ είναι η 121η πιο δημοφιλής φυλή.
Κανένα Μαύρο Ρωσικό Τεριέ δεν έχει παρουσιαστεί ποτέ σαν σκύλος εργασίας στο διαγωνισμό επίδειξης σκύλων του Γουέστμινστερ.
Το μαύρο ρωσικό τεριέ μπορεί να συγχέεται με το Schnauzer Γίγας ή το Bouvier des Flandres.
Σε σύγκριση με το Schnauzer, το μαύρο ρωσικό είναι πολύ μεγαλύτερο σε μέγεθος και τρίχωμα, και δεν έχει κομμένα ή όρθια αυτιά. Σε σύγκριση με τα Bouvier, το μαύρο ρωσικό είναι μεγαλύτερο, με λιγότερο κατσαρό τρίχωμα, και δεν έχει κομμένα ή όρθια αυτιά.
Είναι ένα μεγάλο, ισχυρό, θαρραλέο μαύρο τραχύ σκυλί. Το ύψος του κυμαίνεται αναμέσα στα 66-73 εκατοστά και ζυγίζει περίπου από 36 μέχρι και 63 κιλά.
Επιμέλεια: Βασίλης Μελισσάρης
