Σύμφωνα με δημοσκόπηση της «Harris», τα δύο τρίτα των Αμερικανών ζούν με ένα ζώο και το 90% των ιδιοκτητών κατοικίδιων ζώων θεωρούν τους σκύλους και τις γάτες τους μέλη της οικογένειας. Αυτές οι σχέσεις έχουν πλεονεκτήματα.
Για παράδειγμα, σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την αμερικανική Animal Hospital Association, το 40% των παντρεμένων γυναικών ανέφεραν ότι έλαβαν περισσότερη συναισθηματική υποστήριξη από το κατοικίδιο ζώο τους από ό, τι από το σύζυγό τους ή τα παιδιά τους. Η βιομηχανία προϊόντων για κατοικίδια αποκαλεί αυτό το φαινόμενο «εξανθρωπισμό των κατοικιδίων». Στη συνέχεια αναφέρεται ότι κάποιος ξόδεψε $ 12.000 σε θεραπείες για το κατοικίδιο του, την Asha, ένα Λαμπραντόρ Ριτρίβερ που έπασχε από καρκίνο.
Εκδότες εφημερίδων υποστηρίζουν πως ειδήσεις και γεγονότα σχετικά με κακοποιήσεις ζώων πολλές φορές δημιουργούν μεγαλύτερη αναστάτωση και παράγουν περισσότερες αντιδράσεις απ΄ότι ένα περιστατικό βίας μεταξύ ανθρώπων.
Ας πάρουμε ως παράδειγμα τους πυροβολισμούς της αστυνομίας. Το FBI υποστηρίζει ότι περίπου 400 άτομα ετησίως χάνουν τη ζωή τους από την αστυνομία σε «δικαιολογημένες ανθρωποκτονίες».
Τα περιστατικά στα οποία οι αστυνομικοί πυροβολούν σκυλιά είναι πολύ δύσκολο να γίνουν αντιληπτά και να καταγραφούν. Φημολογείται οτι κάθε 98 λεπτά ένα σκυλί θανατώνεται από έναν αστυνομικό. Ωστόσο, αυτό θα σήμαινε τον θάνατο περίπου 5.000 σκυλιών τον χρόνο. Ο Merritt Clifton, συντάκτης του Animals 24-7, υποστηρίζει με βάση τις αναλύσεις του στις αναφορές των μέσων ενημέρωσης, ότι ο αριθμός των σκύλων που σκοτώνονται κάθε χρόνο σε «επεισόδια αντιπαράθεσης» με τους αστυνομικούς είναι πιθανόν μεταξύ 300 και 500 – περίπου το ίδιο με τους ανθρώπινους θανάτους απο ανταλλαγή πυρών.
Λόγω της υψηλής κοινωνικής και πολιτικής σημασίας των θανάτων, την περασμένη εβδομάδα του Γουόλτερ Σκότ στο Τσάρλεστον της Νότια Καρολίνα, και, φυσικά, του Μάικλ Μπράουν στο Φέργκιουσον του Μισούρι, η ανθρωποκτονία απο αστυνομικό υπάλληλο είναι πρώτο θεμα στις ειδήσεις. Αλλά, όπως αποδεικνύεται από δύο πυροβολισμούς που έλαβαν χώρα μέσα σε 24 ώρες το περασμένο έτος στο Αϊντάχο, έχει ελάχιστη σημασία αν ο νεκρός είναι άνθρωπος η ζώο.
Στις 8 Ιουλίου, το 2014, η Τζινέτα Ρίλυ, έγκυος και μητέρα δύο παιδιών, σκοτώθηκε από αστυνομικούς έξω από ένα νοσοκομείο στο Σάντποιντ, του Αϊντάχο. Η Ρίλυ φέρεται να είχε ιστορικό τοξικομανίας και αλκοολισμού και σε κατάσταση έκδυλης μέθης, έχοντας στην κατοχή της ένα στιλέτο βρέθηκε σε αντιπαράθεση με τρείς αστυνομικούς που κατεύθασαν στο νοσοκομείο. Μια κάμερα που βιντεοσκοπούσε τοποθετημένη στο ταμπλό ενός απο τα αυτοκίνητα της αστυνομίας δείχνει ότι η Ρίλυ είχε απόσταση τουλάχιστον τρία μέτρα από τους αστυνομικούς όταν άνοιξαν πυρ. Ο λόγος που η αστυνομία επέλεξε να πυροβολήσει την Ρίλυ, αντί ακινητοποιήσει μια γυναίκα 45 κιλών με όπλο ηλεκτρικής παράλυσης παραμένει αδιευκρίνιστος. Οι αστυνομικοί στη συνέχεια απαλλάχθηκαν χωρίς να δωθεί καμία εξήγηση στην οικογένεια Riley, καθώς και το γεγονός δεν προβλήθηκε ποτέ και δεν πήρε διεθνείς διαστάσεις μέχρι πρόσφατα, μάλιστα, που ξαναήρθε στην επιφάνεια από έναν δημοσιογράφο της εφημερίδας «The Guardian».
Ογδόντα χιλιόμετρα νότια του Σαντπόιντ όπου ελαβε χώρα το περιστατικό της Ρίλυ και ύστερα απο 14 ώρες, σε μία καφετέρια στο Κόρ ντ’ Αλέν του Αϊντάχο, ο Κρέγκ Τζόουνς έτρωγε το μεσημεριανό του γεύμα, έχοντας κλειδώσει το σκύλο του Άρφι, στην καμπίνα του φορτηγού του. Ο Τζόουνς είχε αφήσει τα παράθυρα μισάνοιχτα έτσι ώστε το σκυλί να παίρνει αέρα. Δυστυχώς, όταν το δύο ετών, ημίαιμο μαύρο Λαμπραντόρ άρχισε να γαβγίζει, κάποιος κάλεσε την αστυνομία. Ο αξιωματικός Ντέηβ Κέλυ ανταποκρίθηκε στην κλήση.
Ο Κέλυ αργότερα ισχυρίστηκε ότι όταν πλησίασε το φορτηγό, ο Άρφι (ο οποίος είχε αρχικά περιγραφεί ως ένα άγριο πίτμπουλ) όρμησε πρός το μέρος του, αν και το παράθυρο του φορτηγού ήταν ως επί το πλείστον κλειστό. Το αποτέλεσμα ήταν να καρφώσει μια σφαίρα στο στήθος του Άρφι.
Αυτή τη φορά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανταποκρίθηκαν. Ένας τίτλος στην εφημερίδα New York Daily News διακήρυττε «Αστυνομικός στο Αϊντάχο σκοτώνει αξιολάτρευτο μαύρο Λαμπραντόρ με όνομα Άρφι αφού τον μπέρδεψε με επιθετικό Πίτ Μπούλ». Μια σελίδα στο Φέισμπουκ με όνομα «Δικαιοσύνη για τον Άρφι» δημιουργήθηκε σύντομα, και μια συνομωτική οργάνωση που ονομάζεται “Anonymous”, δημοσίευσε αρκετά απειλητικά βίντεο κατά των αστυνομικών του Κόρ ντ΄Αλέν. Δύο μήνες αργότερα, όταν η εξεταστική επιτροπή της αστυνομίας αποφάνθηκε ότι ο πυροβολισμός του σκύλου ήταν αδικαιολόγητος, οι πολίτες του Κορ ντ΄Αλέν διοργάνωσαν μια διαδήλωση με μόττο «Δικαιοσύνη για τον Άλφι», απαιτώντας να εκδιωχθεί απο το σώμα ο αστυνόμος Κέλυ. Το αστυνομικό τμήμα ζήτησε επίσημα συγγνώμη στον Τζόουνς, ο οποίος έλαβε 80.000 δολλάρια ως αποζημίωση για την απώλεια του κατοικίδιου του.
Συγκρίνοντας την άξια ζωής
Όπως αναφέρει το άρθρο της Guardian, η αναντιστοιχία της δημόσιας κατακραυγής μεταξύ των πυροβολισμών ενός σκύλου και της έγκυου μητέρας μόλις 14 ώρες και 80 χιλιόμετρα μακρυά είναι εντυπωσιακή. Αλλά ήταν ένας παραλογισμός; Στον απόηχο του Φέργκιουσον και τώρα της Νότια Καρολίνα, επιβεβαιώνεται πως οι πυροβολισμοί των ανθρώπων είναι τροφή για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Μήπως οι τραγικές περιπτώσεις της Τζινέτα και του Άρφι επιβεβαιώνουν την άποψη ότι η αγάπη μας για τα ζώα αντικατοπτρίζει την ανησυχία μας για τους ανθρώπους;
Δύο κοινωνιολόγοι στο Πανεπιστήμιο Northeastern ελέγξαν τον ισχυρισμό ότι οι άνθρωποι αναστατώνονται από περισσότερο ειδήσεις κακοποίησης ζώων από ό, τι για τις επιθέσεις που κατευθύνονται προς τον άνθρωπο. Οι ερευνητές, Άρνολντ Άρλακ, μια αυθεντία στις σχέσεις ανθρώπων-ζώων, και ο Τζάκ Λέβιν, ένας εμπειρογνώμονας για τους δολοφόνους κατα συρροήν και τις μαζικές δολοφονίες, έβαλαν φοιτητές να διαβάσουν ψεύτικους λογαριασμούς ειδήσεων σχετικά με το κύμα εγκληματικότητας στη Βοστώνη. Για παράδειγμα, ένα από τα άρθρα που περιέχονται στη αναφορά, «Σύμφωνα με μάρτυρες παρόντες, θύμα της ιδιαίτερα στυγνής επίθεσης είναι ένα κουτάβι που ξυλοκοπήθηκε με ρόπαλο του μπέιζμπολ από άγνωστο δράστη. Φτάνοντας στη σκηνή λίγα λεπτά μετά την επίθεση, ένας αστυνομικός βρήκε το κουτάβι με ένα σπασμένο πόδι, πολλαπλές ρήξεις και χωρίς τις αισθήσεις του. Καμία σύλληψη δεν έχει γίνει μέχρι τώρα για την υπόθεση.»
Τα υποκείμενα του πειράματος δεν γνώριζαν ότι τα άρθρα ήταν ψεύτικα. Ούτε ξέραν ότι υπήρχαν στην πραγματικότητα τέσσερις ελαφρώς παραποιημένες εκδόσεις των άρθρων της εφημερίδας, όπου το καθένα απεικονίζει ένα διαφορετικό θύμα: ένα κουτάβι, ένα ενήλικο σκυλί, ένα ανθρώπινο βρέφος και έναν ενήλικα άνθρωπο. Αφού διάβασε ένα από τα τέσσερα, κάθε άτομο συμπλήρωσε ένα ερωτηματολόγιο – κλίμακα που μετράται πόση εμπάθεια και συναισθηματική δυσφορία αισθάνθηκαν για το θύμα του ξυλοδαρμού.
Οι Άρλακ και Λέβιν παρουσίασαν τα αποτελέσματα της μελέτης τους στο συνέδριο της Αμερικανικής Κοινωνιολογικής Εταιρείας το 2013. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η ιστορία στην οποία το θύμα ήταν ένας άνθρωπος ενήλικας, δημιούργησε τα χαμηλότερα επίπεδα συναισθηματικής δυσφορίας στους αναγνώστες. Ο «νικητής» παραδόξως δεν ήταν το κουτάβι, αλλά το ανθρώπινο βρέφος. Το κουτάβι, όμως, ήρθε δεύτερο έχοντας πολύ μικρή διαφορά με το ενήλικο σκυλί που ακολουθούσε στην τρίτη θέση. Οι Άρλακ και Λέβιν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το είδος είναι σημαντικό όταν πρόκειται για τη δημιουργία συμπάθειας με τους αδύναμους. Αλλά υποστήριξε ότι το κομβικό κομμάτι των απαντήσεων ήταν η ειδική ανησυχία μας για τα πλάσματα που είναι αθώα και ανυπεράσπιστα.
Σώζετε το σκύλο σας ή ένα ξένο;
Σε ένα άλλο πείραμα, οι ψυχολόγοι στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια διερεύνησαν επίσης τις συνθήκες κατά τις οποίες οι άνθρωποι εκτιμούν περισσότερο τα ζώα έναντι των ανθρώπινων ζωών. Στην έρευνα, 573 άτομα κλήθηκαν να απαντήσουν ποιόν θα έσωζαν σε μια σειρά υποθετικών σεναρίων στα οποία ένα σκυλί και ένα πρόσωπο βρίσκονταν στην πορεία ενός λεωφορείου εκτός ελέγχου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι αποφάσεις για το αν θα σωθεί το πρόσωπο ή ο σκύλος επηρεάστηκαν από τρεις παράγοντες. Ο πρώτος: ποιος είναι το πρόσωπο που βρισκόταν σε κίνδυνο. Οι απαντήσεις ήταν ότι πολύ πιο πιθανό να σώζαν το σκυλί αντί ένα ξένο τουρίστα, κάτι που δε συνέβαινε αν το πρόσωπο ήταν ο καλύτερος φίλος τους ή συγγενής. Ο δεύτερος παράγοντας ήταν ο σκύλος. Σαράντα τοις εκατό των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι θα σώζαν το κατοικίδιο τους σε βάρος ενός ξένου τουρίστα. Αλλά μόνο το 14 τοις εκατό ισχυρίστηκε ότι θα θυσίαζε τον τουρίστα όταν το ζώο στο σενάριο περιγράφόταν ως ένας «κοινός σκύλος». Τέλος, άλλες μελέτες έχουν φτάσει στο συμπέρασμα πως οι γυναίκες ενδιαφέρονται περισσότερο για τα ζώα από ό, τι οι άνδρες. Στο σενάριο της δάσωσης απο το λεωφορείο, τα θηλυκά πρόσωπα έδιναν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες από τους άνδρες στη διάσωση του σκυλιού έναντι του ανθρώπου.
Ζώντας με ηθική ασυνέπεια
Ο απολογισμός είναι ότι τουλάχιστον σε μερικές περιπτώσεις, όντως δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα στη ζωή ενός ζώου απ΄ότι ενός ανθρώπου. Αλλά οι διαφορές στη δημόσια κατακραυγή μεταξύ του θανάτου της Τζινέτα Ρίλυ και του Άρφι απεικονίζουν μια γενική αντίληψη. Η στάση μας σε άλλα είδη είναι γεμάτη με ασυνέπεια. Μοιραζόμαστε τη γη με περίπου 40.000 άλλα είδη σπονδυλωτών ζώων, αλλά οι περισσότεροι από εμάς δίνουν σημασία μόνο σε ένα μικρό καταπιεσμένο σύνολο των ειδών κάνοντας διακρίσεις και δημιουργόντας ανισότητες. Λιγο πολύ γνωστά. Οι θαλάσσιες φώκιες, οι ελέφαντες των τσίρκων, οι χιμπατζήδες, οι όρκες του SeaWorld κ.λπ. Ενώ όλοι μας αγαπάμε τα κατοικίδια μας, δυστυχώς υπάρχει ένα πρωτόκολλο κοινωνικής σιωπής,απάθειας και απενοχοποίησης για δεδομένες καταστάσεις όπως τα 24 άλογα που πεθαίνουν στις πίστες των ιπποδρόμων των Ηνωμένων Πολιτείων κάθε εβδομάδα, ή πόσο μάλλον για την τρομακτική μεταχείριση των εννέα δισεκατομμυρίων κοτόπουλων της κρεατοπαραγωγής όπου Αμερικανός καταναλώνει ετησίως.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, όπως φαίνεται, ζούν εύκολα με αυτό που ο οικολόγος φιλόσοφος αποκαλεί «το παράδοξο των γατιών στα σπίτια μας και των αγελάδων στα πιάτα μας».
Επιμέλεια: Δημήτρης Ζιάγκας
Πηγή: http://www.wired.com/2015/04/people-care-pets-humans
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στο petnav.gr έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν αντικαταστούν σε καμία περίπτωση κτηνιατρική εξέταση, διάγνωση και χορήγηση θεραπείας. Σας παρακαλούμε να ακούτε πάντα της συμβουλές του κτηνίατρου σας.
Συγχαρητήρια!